Belangrijke eigenschappen van deze stations kunnen worden herkend in het plan. Zo hebben ze alle drie hoofdsporen. Het middenspoor (spoor 1) is aankomstspoor voor de meeste treinen. Spoor 2 aan de zijde van het stationsgebouw is bedoeld voor goederenverkeer. Spoor 3 kan een extra trein bergen, of worden gebruikt voor rangeren. Ook hebben alle stations een lokomotiefloods waar een loc een nachtje kan overblijven. Dat is van belang omdat sommige treinen in deze stations hun eindpunt hebben. Vanuit verschillende van deze stations zou ooit een uitbreiding worden aangelegd, maar alleen in Ruprechtshofen is dat werkelijk gebeurd. In maart 2001 was dit laatste station weer een kopstation geworden. Er waren nog plannen voor een uitbreiding links van het modelstation. De rechterkant van de modelbaan zou eindigen in een fiddle yard.
In dit ontwerp zijn enkele Fremo H0e standaarden toegepast, zoals een minimum boogstraal van 70 cm en zeer slanke 10° wissels. Dit betekende dat de wissels zelf moesten worden gebouwd. De eerste resultaten waren veelbelovend, hoewel ik toen nog geen echt goed werkend wissel heb kunnen maken. Volgens de Fremo-standaarden moeten de sporen in het station minimaal 100 cm lang zijn, maar vanwege de afmetingen van de kamer heb ik daarin een compromis moeten treffen.
Het ontwerp was bedoeld voor treinverkeer uit het begin van de jaren '80 tot het midden van de jaren '90. Zowel diesel- als stoomtractie zijn mogelijk (de klasse 399 stoomloc was nooit formeel uit dienst, en kon tot in de jaren 90 regelmatig in de normale dienst worden gezien). Met het beperkte materieelbestand zouden treinen van de Ybbstalbahn en de Waldviertelbahn (groene en 'Jaffa' rijtuigen) tezamen met treinen van de Mariazellerbahn ('Jaffa' en bruine rijtuigen) dienst doen.
Uiteindelijk is deze baan nooit gebouwd, maar het was een leuk ontwerp. De watertoren, de locloods, het transformatorhuis en het stationsgebouw zijn later hergebruikt in Hollenstein.
Meer foto's
